Duma bez uprzedzenia

Wygląda na to, że Anglicy byli dumni ze swoich żebraków, których zajęcie uważali za zawód jak każdy inny.
Davis S. Landes Bogactwo i nędza narodów (tłum. Hanna Jankowska), MUZA SA 2007 (uwaga w nawiasie)

Najpierw się uśmiechnąłem. A potem stwierdziłem, że to uwaga głębsza niż mogłoby się wydawać. Po pierwsze, Anglicy bowiem byli dumni ze względnego bogactwa własnych żebraków - myślę, że to poważna cnota społeczna, postrzegać dumę z tego, że najsłabsi i najbiedniejsi mają się względnie dobrze; druga zaś to ta, że nawet w roli żebraka dostrzegano przedsiębiorczość, spryt i pracowitość - cechy cenione w całym społeczeństwie.